وبلاگ نویسی

این روزها شاهد فرهنگ‌سازی درزمینهٔ کاهش استفاده‌ی پلاستیک هستیم تا زمین را از پلاستیک نجات دهیم. این ایده‌ی کاهش استفاده از پلاستیک یک ایده‌ی جهانی است و در اکثر کشورهای جهان در حال اجراست. برای مثال در فرانسه استفاده از کیسه‌های پلاستیکی به‌طورکلی ممنوع شده است درنتیجه مردم برای خرید در سوپرمارکت‌ها، میوه‌فروشی‌ها و دیگر مراکز خرید شاهد کیسه‌های کاغذی و کیسه‌های پارچه‌ای هستند. البته شایان‌ذکر است که فرانسه و ایرلند اکنون برای دادن کیسه‌های پلاستیکی از مردم مالیات می‌گیرند. بر اساس آمار فرانسه، سالانه 5 میلیارد کیسه پلاستیکی در این کشور تولید و توزیع می‌شد و 12 میلیارد پلاستیک هم برای بسته‌بندی مواد غذایی مختلف مورداستفاده قرار می‌گرفت. البته کشورهای دیگری چون ایتالیا هم استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را از 2012 ممنوع کرده بود تا از آسیب به محیط‌زیست جلوگیری نماید.

تصمیم جدید بریتانیا برای کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی

اکنون هم بریتانیا تصمیم گرفته تا برای کاهش بیشتر مصرف پلاستیک، کیسه‌ی پلاستیکی را گران کند. درواقع بریتانیا قصد دارد تا سال 2020 قیمت کیسه‌های پلاستیکی را دو برابر کند و به فروشگاه‌ها اجازه‌ی دریافت کیسه‌های پلاستیکی به‌صورت رایگان را نخواهد داد.

نکته‌ای که آزاردهنده شده این است که بخش عمده‌ای از پلاستیک‌ها در سطح اقیانوس‌ها و دریاها مشاهده می‌شود و علاوه بر این که جان حیوانات جنگل درخطر است بلکه آبزیان هم از پلاستیک‌های بشر به ستوه آمدند و زندگی تمامی حیوانات به خطر افتاده است. خوشبختانه این فرهنگ در ایران نیز در حال رایج شدن است و مردم با تهیه‌ی کیسه‌های پارچه‌ای، استفاده از پلاستیک را کاهش داده‌اند.

پروژه‌ای از استودیوی توماس هیتروویک تحت عنوان 1000 Trees در شانگهای درحال‌توسعه است که در ادامه به معرفی این پروژه و ارائه‌ی تصاویری از آن خواهیم پرداخت. این پروژه که در ابتدا Moganshan نام داشت یک طرح توسعه‌ی پوشش درختی است که در کنار تعدادی از دفاتر دولتی و ساختمان‌های تاریخی در حال ساخت است.

پروژه‌ی 1000 Trees در شانگهایاستودیوی توماس هیتروویک که در لندن قرار دارد تصاویری از این پروژه را منتشر کرده تا نظر مردم دنیا را به یک سازه‌ی بتنی و پله‌ای شکل که در حال تکمیل شدن است جلب کند. این سازه درخت‌هایی را در نقاط مختلف خواهد داشت و به گونه‌ای طراحی‌شده که فضای سبز مناسبی را ارائه دهد. در این پروژه 1000 درخت قرار خواهد گرفت و نه تنها یک ساختمان است بلکه یک سازه‌ی توپوگرافی نیز در نظر گرفته‌شده است.

در این مجموعه شاهد 400 تراس و 1000 ستون هستیم. نمای این پروژه به‌گونه‌ای است که مانند یک کوه پوشیده از درخت طراحی‌شده و در نقاط مختلف شاهد ستون‌هایی بی‌نظیر برای کاشت درخت‌ها خواهیم بود. ستون‌ها درواقع بسیار بزرگ و مقاوم طراحی شدند تا توانایی تحمل یک درختچه یا درخت را داشته باشند و فضای کافی برای رشد درختان را ارائه دهند.

طرح اولیه‌ی این پروژه اولین بار در دسامبر 2015 پیشنهاد داده‌شده است. پروژه‌ی 1000 Trees مساحتی معادل 300000 مترمربع را در برگرفته و یک مجتمع تلفیقی خواهد بود که شامل مراکز خرید، مدارس، مسکن، دفاتر تجاری، فروشگاه‌ها و هتل می‌شود. مجوز برنامه‌ریزی بلوک‌های تجاری این مجتمع اعطاشده و این ساختمان بزرگ که بخش‌های کوچکی را در خود جای‌داده یک محیط بسیار زیبا و منحصربه‌فرد در شانگهای خواهد بود.

به‌طورکلی کاشت درخت‌ها به‌صورت یکپارچه در لبه‌های این ساختمان منطقه‌ای هنری و شبیه به پارک را به ارمغان می‌آورد و در سیستم و محیط‌زیست این منطقه نیز تأثیر خواهد گذاشت. این پروژه که الهام گرفته از یک باغ افسانه‌ای است، درنهایت در سال 2019 به‌پایان خواهد رسید. البته زمان دقیق افتتاح این مجموعه به‌طور رسمی اعلام‌نشده اما بر اساس تصاویر منتشرشده به‌زودی شاهد تکمیل این پروژه‌ی 1000 Trees خواهیم بود.

طراحی هوش مصنوعی مکالمه‌ای به حدی که به نظر می‌رسد بیهوده نیست. ابزارهایی مانند Dialogflow گوگل، Bot Framework مایکروسافت و Lex آمازون، مسئله را ساده‌تر از آنچه که بود کرده‌اند. افرادی که در اوبر فعالیت دارند امیدوارند که همه موانع باقی‌مانده را با توسعه یک پلتفرم، حذف کنند. این پلتفرم، «سیستم گفتگوی تحقیقاتی Plato» نامیده می‌شود که JULY 16 در GitHub منتشر شد.

هوش مصنوعی مکالمه‌ای
همانطور که افراد در بخش تحقیقاتی هوش مصنوعی مکالمه‌ای اوبر در پست طولانی وبلاگشان توضیح دادند، Plato برای ساخت، آموزش و استقرار عاملان مکالمه هوش مصنوعی طراحی شده است. هدف آن، فعال کردن دانشمندان داده‌ها و سرگرمی‌ها برای جمع‌آوری داده از نمونه‌های اولیه و سیستم‌های نمایشی است. این تکنولوژی، یک طراحی «پاک» و «قابل درک» را ارائه می‌دهد. همچنین آن را با Deep Learning موجود و چارچوب‌های بهینه‌سازی مدل‌سازی ترکیب کند تا نیاز به نوشتن کد را کاهش دهد.

این اولین پروسه بازتولید Plato (نسخه 0.1)، از تعاملات از طریق گفتار، متن یا اطلاعات ساختاری (مثلا اعمال گفتمانی) پشتیبانی می‌کند. هر عامل مکالمه می‌تواند با کاربران انسان، عوامل دیگر یا داده‌ها ارتباط برقرار کند. (می‌تواند عاملین متعددی را ایجاد کرده و اطمینان حاصل کند که اطلاعات ورودی و خروجی به هر عامل به طور مناسب منتقل می‌شود. در ادامه پیگیری مکالمه را دنبال کند.) علاوه بر این، می‌تواند مدل‌های پیش‌آزمون‌شده را برای هر مولفه عامل مکالمه ترکیب کند. همینطور هر جزء را می‌توان در طول تعاملات یا داده‌ها آموزش داد.

طراحی مدولار
Plato این کار را با یک طراحی مدولار انجام می‌دهد که پردازش داده‌ها را به هفت مرحله تقسیم می‌کند:

1. تشخیص گفتار
2. درک زبان
3. ردیابی حالت (جمع‌آوری اطلاعات در مورد آنچه تا کنون گفته شده و انجام شده است)
4. تماس API (به عنوان مثال، جستجو در پایگاه داده)
5. سیاست‌های گفتگو (تولید یک مفهوم انتزاعی از پاسخ عامل)
6. تولید زبان (تبدیل معنای انتزاعی گفتار به متن)
7. سنتز گفتار

Plato از محدوده معماری هوش مصنوعی مکالمه‌ای پشتیبانی می‌کند. هر عنصر را می‌توان با استفاده از کتابخانه‌های Machine Learning محبوب مانند Ludwig اوبر، TensorFlow گوگل و PyTorch فیسبوک آموزش داد.

توسعه‌پذیری
در اظهارنظری در مورد توسعه‌پذیری آن، گفته می‌شود که کاربران می‌توانند معماری خودشان را تعریف کنند. حتی می‌توانند اجزای خود را با ارائه یک نام کلاس پایتون و مسیر بسته به آن ماژول، همچنین استدلال‌های اولیه‌سازی مدل، تعریف کنند. تا زمانی که ماژول‌ها به ترتیبی که باید اجرا شوند، لیست شده باشند، Plato بقیه موارد را به دست می‌گیرد. از جمله پوشاندن ورودی و خروجی، زنجیر کردن و اجرای ماژول‌ها (چه سریال چه موازی) و آسان‌سازی گفتگوها.

هنگامی که به ورود اطلاعات می‌رسیم، Plato پیگیری رویدادها را در یک ساختار به نام ضبط‌کننده قسمت گفتگو دنبال می‌کند. این قسمت حاوی اطلاعاتی در مورد وضعیت گفتگوی قبلی، اقدامات انجام شده، وضعیت گفتگوی فعلی و موارد دیگر است. حتی یک فیلد سفارشی وجود دارد که می‌توان برای ردیابی هر چیزی که تحت دسته‌های تعریف شده قرار نداشته باشد، از آن استفاده کرد.

محققین هوش مصنوعی اوبر «الکساندرس پاپینگلس»، «یی-چیا وانگ»، «مهدی نمازی‌فر» و «چاندرا کاتوری» نوشتند:

ما بر این باوریم که Plato توانایی یکپارچگی عاملان مکالمه را در چارچوب برنامه‌های Deep Learning، از Ludwig و TensorFlow تا PyTorch، Keras و دیگر پروژه‌های منبع‌باز فراهم می‌کند. در نهایت این امر منجر به بهبود تکنولوژی‌های مکالمه‌ای هوش مصنوعی در سراسر برنامه‌های کاربردی دانشگاهی و صنعتی می‌شود. ما توانستیم به راحتی یک عامل مکالمه‌ای آموزش دهیم که چگونه اطلاعات رستوران را بپرسیم و عامل دیگر چگونه این اطلاعات را ارائه دهیم. در طول زمان، مکالماتشان بیشتر و بیشتر طبیعی خواهد شد… ما می‌خواهیم میزان گسترش هوش مصنوعی سبز را با برجسته کردن مزایای آن افزایش دهیم [و] از میزان استاندارد بهره‌وری حمایت کنیم.

فلای‌بُرد ایر

پس از یک تلاش ناموفق در ماه ژولای، فرانکی زاپاتا مخترع فرانسوی صبح دیروز موفق شد تا با استفاده از فلای‌بُرد ایر (Flyboard Air) که یک هاوربرد با موتور جت است، از کانال مانش عبور کند.

زاپاتا سفر خود را از شهر سانگات در فرانسه آغاز کرد و 22 دقیقه بعد در بندر دوور انگلستان به زمین نشست. حداکثر سرعت او در این سفر حدودا 35 کیلومتری به 170 کیلومتر در ساعت رسید.

البته به گزارش گاردین این سفر بدون توقف نبود؛ با توجه به اینکه سوخت موجود در کوله پشتی زاپاتا تنها برای یک سفر ده دقیقه‌ای کافی بود، او مجبور بود تا در اواسط راه برای سوخت‌گیری مجدد فرود بیاید.

این دومین تلاش زاپاتا برای عبور از تونل مانش بود. اولین تلاش او برای انجام این سفر در اواخر ماه جولای هنگامی که برای سوخت گیری مجدد در بین راه فرود می‌آمد با شکست همراه شده بود. سکوی سوخت گیری در سفر قبلی به دلیل به وجود آمدن موج‌های بلند به زیر آب رفته بود و باعث شده بود تا این مخترع فرانسوی در هنگام فرود دچار مشکل شود. پس از سفر قبلی زاپاتا اعلام کرد که به زودی برای بار دوم برای عبور از کانال تلاش خواهد کرد.

فلای برد ایر

زاپاتا در سال 2011 فلای برد را اختراع کرد. این وسیله به کاربر اجازه می‌داد تا با استفاده از یک موتور واترجت در پشت قایق‌ها پرواز کنند. او پس از این، فلای برد ایر را اختراع کرد که با استفاده از چهار موتور جت می‌تواند در آسمان پرواز کند. یک کامپیوتر وظیفه پایدار ساختن این‌ هاوربرد در مسیر را بر عهده دارد. در سال 2016 زاپاتا با این دستگاه رکورد جهانی طولانی‌ترین سفر با هاوربرد را با انجام یک پرواز 2.25 کیلومتری شکست.

این مخترع پس از پروازی که با یک تفنگ در بالای سر جمعیت در روز باستیل فرانسه داشت توجهات زیادی را به دستگاه خود جلب کرد. او با این کار برخی از کاربردهای هاوربرد خود را نشان داد و باعث شد تا چند کارخانه ساخت وسایل دفاعی با او مذاکراتی داشته باشند. همچنین سازمان دفاع و تدارکات فرانسه 1.3 میلیون یورو برای توسعه و بهبود این وسیله در سال 2018 به زاپاتا اعطا کرد.

البته این مخترع فرانسوی تنها کسی نیست که بر روی دستگاه‌های یک نفره با موتور جت فعالیت می‌کند. ریچارد برونینگ انگلیسی نیز لباسی با شش موتور جت اختراع کرده که کاربر با استفاده از آن می‌تواند در آسمان پرواز کند.

با سلام.به دنیای تک بلاگ و وبلاگ جدید خود خوش آمدید.هم اکنون میتوانید از امکانات شگفت انگیز تک بلاگ استفاده نمایید و مطالب خود را ارسال نمایید.شما میتوانید قالب و محیط وبلاگ خود را از مدیریت وبلاگ تغییر دهید.با فعالیت در تک بلاگ هر روز منتظر مسابقات مختلف و جوایز ویژه باشید. در صورت نیاز به راهنمایی و پشتیبانی از قسمت مدیریت با ما در ارتباط باشید.برای حفظ زیبابی وبلاگ خود میتوانید این پیام را حذف نمایید.امیدواریم لحظات خوبی را در تک بلاگ سپری نمایید...